Veni, Vidi, Vici. Historia moich obserwacji z Malty, a dokładnie z wyspy Gozo, sięga 2019 r. kiedy to pierwszy raz zaobserwowałem śnieżnobiałą Etnę z rejonu jaskini Tal Mixta. Moja szósta wizyta na Malcie to była prawdziwa dalekoobserwacyjna uczta, ze względu na niezwykle korzystne warunki pogodowe panujące w tym czasie w rejonie basenu Morza Śródziemnego. Był to również wspaniały prezent na moje 40. urodziny.
Maksymalna odległość: ~199 km.
Data: Listopad 2025 r.
Widok ogólny w kierunku północnym
Przybliżenie na Sycylię
Widok na rejon Etny
Monte Lauro i Monte Chiusa Grande
Najaktywniejszy europejski wulkan - Etna oraz Monte Arcibessi
Symulacja widoku (witryna UDeuschle)
Przesuwając obiektyw w kierunku zachodnim trafiamy na Monte della Ganzaria, najbardziej wysunięty na południe fragment Gór Erei
Symulacja widoku (witryna UDeuschle)
Dalej pojawia się Monte San Salvatore, należący do niewielkiego pasma górskiego Madonie, położonego w północnej części Sycylii
Symulacja widoku (witryna UDeuschle)
Na koniec, ledwo wystający Monte Cammarata, należący do pasma górskiego Monti Sicani, położonego w środkowo-południowej Sycylii
Symulacja widoku (witryna UDeuschle)
Zasięg obserwacji (witryna Google Maps)
Warunki pogodowe (witryna Windy)
Komentarze
Prześlij komentarz